ನವದೆಹಲಿ: ವೇಶ್ಯಾವಾಟಿಕೆ ಕಾನೂನುಬಾಹಿರವಲ್ಲದ ವೃತ್ತಿ. ಅದರಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿರುವ ಲೈಂಗಿಕ ಕಾರ್ಯಕರ್ತೆಯರಿಗೆ ಯಾವ ಕಾರಣಕ್ಕೂ ಪೊಲೀಸರು ಕಿರುಕುಳ ನೀಡುವಂತಿಲ್ಲ ಎಂದು ಸುಪ್ರೀಂಕೋರ್ಟ್ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಹೇಳಿದೆ. ಹಾಗಿದ್ದರೆ, ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ದೇಶದಲ್ಲಿ ವೇಶ್ಯಾವಾಟಿಕೆಗೆ ಮುಕ್ತ ಅನುಮತಿ ಸಿಗುತ್ತದಾ? ವೇಶ್ಯೆಯರನ್ನು ಬಂಧಿಸುವಂತಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಸುಪ್ರೀಂಕೋರ್ಟ್ ಹೇಳಿಕೆಯ ಪರಿಣಾಮಗಳು ಏನಾಗಬಹುದು?
ತೀರ್ಪಿನಿಂದ ಇನ್ನು ಮುಂದಾದರೂ ಲೈಂಗಿಕ ಕಾರ್ಯಕರ್ತೆಯರ ಜೀವನ ಬದಲಾಗುತ್ತದಾ? ಲೈಂಗಿಕ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರನ್ನು ಶಾಸನಬದ್ಧಗೊಳಿಸುವುದು ಹೇಗೆ? ಅದನ್ನೊಂದು ಶಾಸನ ಬದ್ಧ ವೃತ್ತಿ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದಾಗಲೂ, ದೇಶಾದ್ಯಂತ ಲೈಂಗಿಕ ಕಾರ್ಯಕರ್ತೆಯರು ಎದುರಿಸುತ್ತಿರುವ ಅವಮಾನ ಮತ್ತು ಕಿರುಕುಳವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವುದು ಹೇಗೆ? ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಈಗಿರುವ ಕಾನೂನುಗಳನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಬೇಕೇ? ಈ ಎಲ್ಲ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ಸುತ್ತ ಚರ್ಚೆಗಳು ಸುಪ್ರೀಂಕೋರ್ಟ್ ತೀರ್ಪಿನ ಬಳಿಕ ಎದ್ದು ನಿಂತಿವೆ. ಹಾಗಿದ್ದರೆ, ವೇಶ್ಯಾವಾಟಿಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಕಾನೂನು ಹೇಳುವುದೇನು? ಸಾಮಾಜಿಕವಾಗಿ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳೇನಿವೆ? ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಯಾವ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ವೇಶ್ಯಾವಾಟಿಕೆ ಕಾನೂನುಬದ್ಧವಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ ಎಂಬುದರ ಒಂದು ನೋಟ ಇಲ್ಲಿದೆ.
ನಮ್ಮ ಕಾನೂನು ಏನು ಹೇಳುತ್ತದೆ?: ಯಾವುದು ಸರಿ, ಯಾವುದು ತಪ್ಪು?
ಭಾರತೀಯ ದಂಡ ಸಂಹಿತೆಯ (ಐಪಿಸಿ) ಪ್ರಕಾರ, ವೇಶ್ಯಾವಾಟಿಕೆಯು ಅದರ ವಿಶಾಲ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಕಾನೂನುಬಾಹಿರವಲ್ಲ, ಆದರೆ ವೇಶ್ಯಾವಾಟಿಕೆಯ ಪ್ರಮುಖ ಭಾಗವಾಗಿರುವ ಕೆಲವು ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ಕಾಯಿದೆಯ ಕೆಲವು ನಿಬಂಧನೆಗಳ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಾರ್ಹವಾಗಿವೆ, ಅವುಗಳೆಂದರೆ:
ಎ) ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ವೇಶ್ಯಾವಾಟಿಕೆ ಸೇವೆಗಳಿಗೆ ಕೋರಿಕೆ ಸಲ್ಲಿಸುವುದು.
ಬಿ) ಹೋಟೆಲ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ವೇಶ್ಯಾವಾಟಿಕೆ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸುವುದು.
ಸಿ) ಲೈಂಗಿಕ ಕಾರ್ಯಕರ್ತೆಯರನ್ನು ಪೂರೈಕೆ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ವೇಶ್ಯಾವಾಟಿಕೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗುವುದು.
ಡಿ) ಗ್ರಾಹಕರೊಂದಿಗೆ ಲೈಂಗಿಕ ಕ್ರಿಯೆಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆ.
ಸಾರ್ವಜನಿಕವಾಗಿ ʻಬನ್ನಿʼ ಎನ್ನುವಂತಿಲ್ಲ
ಅನೈತಿಕ ಸಂಚಾರ (ತಡೆಗಟ್ಟುವಿಕೆ) ಕಾಯಿದೆಯು, 1986 ಮೂಲ ಕಾಯಿದೆಯ ತಿದ್ದುಪಡಿಯಾಗಿದೆ. ಈ ಕಾಯಿದೆಯ ಪ್ರಕಾರ, ವೇಶ್ಯೆಯರು ತಮ್ಮ ಸೇವೆಯನ್ನು ನೀಡಲು ಮುಂದಾಗುವುದು ಅಥವಾ ಇತರರನ್ನು ಮೋಹಿಸುವುದು ಕಂಡುಬಂದರೆ ಅವರನ್ನು ಬಂಧಿಸಬೇಕು. ಇದಲ್ಲದೆ, ಕಾಲ್ ಗರ್ಲ್‌ಗಳು ತಮ್ಮ ಫೋನ್ ಸಂಖ್ಯೆಗಳನ್ನು ಸಾರ್ವಜನಿಕವಾಗಿ ದೊರೆಯುವಂತೆ ಮಾಡುವುದನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸಲಾಗಿದೆ. ಹಾಗೆ ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದು ಕಂಡುಬಂದಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ 6 ತಿಂಗಳವರೆಗೆ ದಂಡದ ಜೊತೆಗೆ ಶಿಕ್ಷೆ ವಿಧಿಸಬಹುದು.
ಹಾಗಾದರೆ, ಭಾರತದ ನಿಲುವು ಏನು?
ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ವೇಶ್ಯಾವಾಟಿಕೆ ಕಾನೂನುಬಾಹಿರವಲ್ಲ, ಆದರೆ ಮನವಿ ಮಾಡುವುದು ಮತ್ತು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ವೇಶ್ಯಾವಾಟಿಕೆ ಕಾನೂನುಬಾಹಿರವಾಗುತ್ತದೆ. ವೇಶ್ಯಾಗೃಹವನ್ನು ಹೊಂದುವುದು ಸಹ ಕಾನೂನುಬಾಹಿರವಾಗಿದೆ.
ಸುಪ್ರೀಂಕೋರ್ಟ್ ತೀರ್ಪನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರೆ ಏನಾಗುತ್ತದೆ?
ಕೇಂದ್ರ ಸರಕಾರವು ಸುಪ್ರೀಂಕೋರ್ಟ್‌ನ ನಿರ್ದೇಶನವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರೆ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಲೈಂಗಿಕ ಸೇವೆಗಳ ಸ್ಥಿತಿಗತಿ ಏನಾಗಬಹುದು?
ಎ) ಲೈಂಗಿಕ ಕಾರ್ಯಕರ್ತೆಯರಿಗೆ ಸಮಾನ ಕಾನೂನು ರಕ್ಷಣೆ ನೀಡಲಾಗುವುದು.
ಬಿ) ಲೈಂಗಿಕ ಕಾರ್ಯಕರ್ತೆಯೊಬ್ಬರು ಕ್ರಿಮಿನಲ್/ ಲೈಂಗಿಕ ಅಥವಾ ಇತರ ರೀತಿಯ ಅಪರಾಧವನ್ನು ವರದಿ ಮಾಡಿದರೆ, ಪೊಲೀಸರು ಅದನ್ನು ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಕಾನೂನಿನ ಪ್ರಕಾರ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಸಿ) ವೇಶ್ಯಾಗೃಹದ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ನಡೆಸಿದರೆ, ಲೈಂಗಿಕ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರನ್ನು ಬಂಧಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ದಂಡ ವಿಧಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಕಿರುಕುಳ ನೀಡಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಬಲಿಪಶು ಮಾಡಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ಡಿ) ಲೈಂಗಿಕ ದೌರ್ಜನ್ಯಕ್ಕೆ ಬಲಿಯಾದ ಯಾವುದೇ ಲೈಂಗಿಕ ಕಾರ್ಯಕರ್ತೆಗೆ ತಕ್ಷಣದ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಆರೈಕೆ ಸೇರಿದಂತೆ ಲೈಂಗಿಕ ದೌರ್ಜನ್ಯದಿಂದ ಬದುಕುಳಿದವರಿಗೆ ನೀಡಲಾಗುವ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಸೇವೆಗಳನ್ನು ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಇ) ಪೊಲೀಸರು ಎಲ್ಲಾ ಲೈಂಗಿಕ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರನ್ನು ಘನತೆಯಿಂದ ನಡೆಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವರನ್ನು ಮೌಖಿಕವಾಗಿ ಅಥವಾ ದೈಹಿಕವಾಗಿ ನಿಂದಿಸಬಾರದು, ಅವರನ್ನು ಹಿಂಸೆಗೆ ಒಳಪಡಿಸಬಾರದು ಅಥವಾ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಲೈಂಗಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆಗೆ ಒತ್ತಾಯಿಸಬಾರದು.
ಇತರ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಹೇಗಿದೆ?
ಕೆಲವು ದೇಶಗಳು ಈ ಅಭ್ಯಾಸವನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿಷೇಧಿಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದರೆ, ಇನ್ನು ಕೆಲವು ದೇಶಗಳು ವೇಶ್ಯಾವಾಟಿಕೆಯನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಮತ್ತು ಲೈಂಗಿಕ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರಿಗೆ ಆರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಪ್ರಯೋಜನಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿವೆ.
ಕಾನೂನುಬದ್ಧವಾಗಿರುವ ದೇಶಗಳು ಯಾವ್ಯಾವುದು?
ನ್ಯೂಜಿಲೆಂಡ್: ವೇಶ್ಯಾವಾಟಿಕೆಯು 2003 ರಿಂದ ಕಾನೂನುಬದ್ಧವಾಗಿದೆ. ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಆರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ಉದ್ಯೋಗ ಕಾನೂನುಗಳ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಪರವಾನಗಿ ಪಡೆದ ವೇಶ್ಯಾಗೃಹಗಳು ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿವೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳು ಎಲ್ಲಾ ಸಾಮಾಜಿಕ ಪ್ರಯೋಜನಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತವೆ.
ಫ್ರಾನ್ಸ್: ವೇಶ್ಯಾವಾಟಿಕೆ ಫ್ರಾನ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಕಾನೂನುಬದ್ಧವಾಗಿದೆ, ಆದರೂ ಸಾರ್ವಜನಿಕವಾಗಿ ಲೈಂಗಿಕ ಅಪೇಕ್ಷೆ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಈಗಲೂ ಅನುಮತಿ ಇಲ್ಲ.
ಜರ್ಮನಿ: ವೇಶ್ಯಾವಾಟಿಕೆಯನ್ನು ಕಾನೂನುಬದ್ಧಗೊಳಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಸರಿಯಾದ ಸರ್ಕಾರಿ ವೇಶ್ಯಾಗೃಹಗಳಿವೆ. ಕಾರ್ಮಿಕರಿಗೆ ಆರೋಗ್ಯ ವಿಮೆಯನ್ನು ಒದಗಿಸಲಾಗಿದೆ, ತೆರಿಗೆಗಳನ್ನು ಪಾವತಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಪಿಂಚಣಿಗಳಂತಹ ಸಾಮಾಜಿಕ ಭದ್ರತೆಯ ಪ್ರಯೋಜನಗಳನ್ನು ಸಹ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ಗ್ರೀಸ್: ಲೈಂಗಿಕ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರು ಸಮಾನ ಹಕ್ಕುಗಳಿವೆ ಮತ್ತು ನಿಯಮಿತವಾಗಿ ಆರೋಗ್ಯ ತಪಾಸಣೆ ಮಾಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.
ಕೆನಡಾ: ಕೆನಡಾದಲ್ಲಿ ವೇಶ್ಯಾವಾಟಿಕೆಯು ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಾದ ನಿಯಮಗಳೊಂದಿಗೆ ಕಾನೂನುಬದ್ಧವಾಗಿದೆ.
ಇದನ್ನೂ ಓದಿ| Sex work legal: ವೇಶ್ಯೆಯರನ್ನು ಬಂಧಿಸುವಂತಿಲ್ಲ, ದಂಡ ವಿಧಿಸುವಂತಿಲ್ಲ ಎಂದ ಸುಪ್ರೀಂಕೋರ್ಟ್